تمام دنیا هم که بروند
تمام دنیا هم که نباشند
تمام دنیا هم که مرا نخواهند
تمام دنیا هم که آوار شود برسرم
تو هستی
همین برای یک عمر دلخوشی کافیست
هر شب قبل از خواب
بى آنكه با خبر باشى
جولان میدهى در خيالم
گاه با لبخندى گوشه لب
گاه با اشكى سرازير از گونه
به هر جان كندنى شده
خودت را نه
خيالت را حبس می کنم در خوابم
یه وقتایی نمیشه گفت “”بگذریم””
از بعضی آدما
از بعضی خاطره‌ها
از بعضی دوست داشتن ها
نمیشه آسون گذشت
نمیشه روزت رو بی “”یادش بخیر”” شب کنی
نمیشه از کوچه‌ای بگذری صدای قدماش، صدای خنده‌هاش نپیچه تو پسکوچه های دلتنگیت
نمیشه بی خیال شد
نمیشه گذشت…!
لیلا مقربی
خیال می کنم شهرهای دنیا
نقطه هایی خیالی اند
روی نقشه‌ی جغرافیا
همه‌ی شهرها، جز یک شهر
شهری که عاشقت شدم آن‌جا
شهری که خانه‌ی من شد بعد از تو
عکس اش را می بوسم
عکس اش را روی سینه ام می گذارم
من، سایه و تنهایی با هم می باریم.
در دوردست خاطره
مردی چترش را می بندد.
در دوردست خاطره
مردی از پله ها ی پاییز بالا می رود
و چون تابستانی
میوه هایش را به آغوش می کشد.
شمعی در من می سوزد
سکوتی لرزان در حریر آتش
زمزمه ای پنهان در سایه های سکوت
شمعی مدام در من می سوزد؛
من اما
پشت پنجره های بی ستاره ی یلدا
به بازی خاکستر و باد می اندیشم
که پایان همه سوختن هاست.
من و تو
گر هیچ نباشد جز تو
تو هستی و امید باران
نگاهت طراوت تک تک لحظه های من است
و باران طراوت زمین
دیگر چه می خواهم
من و این همه لحظه های پر طراوت و امید باران
خوشبختی را لمس نکنم
درمان باید کرد حس لامسه ام را
همه ی داشته های من
تو را
برای همه ی شب های بی مهتاب
برای کوچه های پر از سکوت
برای دشت های بی گل
برای دریاهای خشک شده
برای آسمان های بی باران
و برای همه ی چیزهایی که باید باشد و نیست
می خواهم
چون وقتی تو هستی
همه چیز هست
و جبران همه ی نبودن های منی
چند سال دیگر دلت میلرزد
برای منی که دیگر تو را در گوشه ترین جای قلبم
هر شب میبوسم تا کنار بگذارمت
دلت تنگ میشود
برای منی که حرفهایت را از لبهایت نه از چشمهایت می خواندم
دلت تنگ میشود
برای لعنتی ترین دختری که
دیوانه وار قلمش را به رقص موهای تو وا میداشت
به خداوندی خدا سوگند
دلت برای همه ی دیوانه بازی هایم تنگ میشود
برای صدایم
برای آغوشم
برای نگاهم
حتی برای گریه هایم
قسم
قسم به همه ی سیب هایی که در خیالم برایم چیدی
دلت تنگ میشود
آن روز رو به روی آیینه بایست
و ایستاده برای غرورت کف بزن
من از میانِ تمامِ کتاب ها
آن که شبیهِ تو بود برگزیدم
و از دلِ تمام صفحات
آن که عطرِ دست های تو را داشت انتخاب کردم
و از تمام صفحه ها
برگی که به لطافت نگاهِ تو بود دیدم
و از این برگ
خطی که طعم تو را داشت خواندم
اینک دوستت دارم …
دوستت دارم
و دوستت دارم را مُدام تکرار می کنم
که در تو خلاصه می شود
ای عصاره ی تمامِ شعرهای ناگفته
تو نیز لب به این تکرارِ رویا گونه بُگشا
تا خدا به گلهای رازقیِ باغچه اش بگوید
از تو یاد بگیرند عطر افشانی را
لمس کن کلماتی را
که برایت می نویسم
تا بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست…
تا بدانی نبودنت آزارم می دهد…
لمس کن نوشته هایی را
که لمس ناشدنیست و عریان…
که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد
لمس کن گونه هایم را
که خیس اشک است و پر شیار…
لمس کن لحظه هایم را…
تویی که می دانی من چگونه
عاشقت هستم٬
لمس کن این با تو نبودن ها را
لمس کن…
همیشه عاشقت میمانم
دوستت دارم ای بهترین بهانه ام
به حسودان بگو
ما عاشق همیم!
چشمان تو پر از من است و
چشمان من پر از تو
من شبیه خودم و
تو شبیه هیچکس
به حسودان بگو
در آسمان ما
چیزى جز عشق پر نمی‌زند
که شاید از تماشای این عشق دق کنند
یا در کوچه و بازار قصه‌مان را جار زنند…
عشق زیبای من
تو زیباترین بهانه برای نفس کشیدنی
تو پاک ترین شعر عاشقانه ای
تو بهترین معنای دوست داشتنی
تو شاه بیت غزل زندگی ام هستی
تو را عاشقانه دوستت دارم
من و تو با هم یعنی یک عشق مقدس
یک قصه بی پایان …
تو را دارم و از هیچ چیز غمم نیست!
از صفر که هیچ،
از منهای بی نهـایت شروع خواهم کرد
و از هیچ چیز نمی ترسم
من در آستانه ی مرگی مأیوس،
در آستانه‌ی عزیمتی نابهنگام تــو را یافتـم
وقتی تو به من رسیدی
من شکست مطلق بودم
من مرده بودم !
پس حالا دیگر از چه چیز بترسم؟
با نصب برنامه فال قهوه با گوشی خود فال قهوه بگیرید.کافیست از فنجان قهوه عکس بگیرید تا این برنامه به صورت هوشمند اشکال را شناسایی و فال شما را تعبیر کند.
